Nieuwe Mini Blechdach

vandaag familiefoto's genomen 


 

Ruud_19, op 23 Sep 2010, 21:20, zei:

 die mini is nog nie zo mini zo op de foto

misschien helpt het perspectief de Mini een handje. Van de andere kant:

Ruud_19, op 23 Sep 2010, 21:20, zei:

is die in het echt ook ruimer als de QP ?

In een Mini is het niet krap, voorin zit je heer erg goed (voorruit zit heel ver weg, door de "box shaped" bovenkant.). Kofferbak is heel erg ondiep (er passen twee bierkratten in, naast elkaar), dus dat is duidelijk minder dan bij de Coupe. De achterbank is van het type "hat nur Alibiwert", zoals de Duitsers dat zo mooi zeggen, wel diepe zitting, maar nagenoeg nul beenruimte. Gelukkig hebben we nog relatief kleine kids en hoeven ze niet lang achterin te zitten.  

Remklauwen lakken

Ooit vertelde Ron hoe makkelijk het was om even je remklauwen uit elkaar te halen.... Nu zijn dingen die voor een Ron makkelijk zijn, nog niet meteen uitvoerbaar voor een Ruud, dus werd er een kluszaterdagje opgezet waarop Ron kwam helpen bij het remklauwenlakproject van Mark en mijzelf.

De remklauwen van de coupe zagen er namelijk zo uit

 

En zoals ik in dat draadje ook aangaf vond ik het toch mooier als ze mooi zwart waren, ziet simpelweg mooier uit. De gebruiksaanwijzing (jaja Bart, deze had ik van tevoren gelezen  ) gaf zelf aan dat er ook nog performance voordelen te behalen door de remklauwen te lakken, maar dat zal dan wel een categorie "tussen de oortjes" zijn .

Dus werd er met hulp van Ron en Navi (Frank was ook even komen buurten met Navi Jr-2) begonnen met de Ztjes op assteunen te zetten, zodat je rondom alles kon lakken (de lak is 2 componentenlak, dus bij per kant het wiel verwijderen en lakken zou voor het vierde wiel tot een klomp verf hebben geleid.

Klemmen verwijderd en na twee rondjes lakken rondom de auto stonden alle klauwen in Motip "Dynamic Black".

Welke  kleur Mark en Katja gekozen hadden laat ik aan hun over om op te biechten... 

De handleiding had het over 24 uur uitharden, dus werden de Ztjes achter gelaten en zijn wij "schnitzels zo groot als deurmatten" gaan eten!
 

Vanmorgen waren Katja en Mark weer hier om hun Z te voorzien van wielen. Na een hands-on inststructie van Ron de dag ervoor wisten we met vier linkerhanden (en een waterpomptang  ) de klemmen weer op de klauwen te krijgen en de wielen weer op de auto.

Resultaat:

Een subtiele mod (als het al een "mod" mag heten), maar ik hoef me niet meer te storen aan de bruin-grijze klauwen achter die mooie glimmende spaken.

Ook nog ideetjes opgedaan voor een "Z3 XCrossCoupe"

Ron dankjewel voor je hulp! Navi goed je weer te zien!

Toegift door Frank

Beegden, zaterdagnamiddag.
Vermits ze daar ruimte zat hebben, maken ze d'er nu een verzamel- annex klus- annex- koffieplek van.

Leuk nog eens over Zetjes en andere onzin te kunnen l..len, fijn jullie nog eens te spreken.
Mij viel het verschil in aanpak van beide klussers wel op :


Losjes uit de pols, relax liggend...


Op de knieen, tipje van de tong tussen de tanden...

 

• 
 
• 
 
• 0

Alpentoer 2010

Het zal ergens in de zomer van 2002 of 2003 zijn geweest toen Simone en ik in het Stubaital op vakantie waren. We gingen een stukje rijden (toen nog met onze Seat Leon) oude Brennerpas af, Italië in en via de Timmelsjoch weer Oostenrijk in. Heerlijk sturen, zelfs met een voorwielaangedreven oliegestookte Seat. 

De wens leefde toen al dat als we ooit onze droom coupe hadden, we dat nog eens over gingen doen. Die droom coupe hebben we nu al sinds eind 2007, maar in de Alpen waren er nog niet mee geweest. Wel waren we vorig jaar met onze coupe en die van Navigator en zijn Madam in de Moezel. En tijdens het schnitzelhappen daar bleek dat daar ook al jaren die droom leefde en zij hebben de coupe al sinds 2003!! 

Dus die wens maar eens in vervulling laten gaan, vanaf maart gaan plannen, aantal keren bij elkaar gekomen. Tig keer Google-maps routes over en weer gemailed. Uiteindelijk het volgende roadbook vastgelegd:

dag 1: over Autobahn tot na Karlsruhe, Baden-baden. Daar de Schwarzwalderhochstraße volgend, dwars door het Schwarzwald. Daarna doorzakken tot aan Bodensee
dag 2: Bij Bregenz Oostenrijk in, Silvrettahochstraße, Timmelsjoch, Falzaregopaß, PenserJoch en door Sarntal richting Bozen
dag 3: Nigerpaß, Passo di Costalunga, Passo Pordoi, Tre Croci langs het Lago di Misurina en door naar Lesachtal
dag 4: Großglocknerhochstraße, Gerlospaß, Kühtai
dag 5: Fernpaß en door naar Autobahn weer naar huis

De overnachtingslokaties werden vastgeleged, routes gepland, enorme stapel detailkaarten aangeschaft en gelukkig kwam net op tijd de Bijbel der Alpenstraßen binnen: de Grosser Alpenstrassenführer (dankjewel voor de tip Ralf, helemaal top dat boek). We waren er klaar voor!! 

dag 1: over Autobahn tot na Karlsruhe, Baden-baden. Daar de Schwarzwalderhochstraße volgend, dwars door het Schwarzwald. Daarna doorzakken tot aan Bodensee
Via Autobahn 61 en 5 uitgekomen in Baden-Baden, waar de Schwarzwalderhochstraße (B500) begint.

al vrij gauw klim je richting 1000 meter




we reden op een donderdag, dus heerlijk veel plek voor onze twee coupe's




Na weer een stukje Autobahn (81 en 98 ten Oosten van het Schwarzwald) kwamen we bij de Bodensee


Waar aan de Oostkant ons Pension voor de eerste nacht lag


Al met al een heerlijke appetizer voor het echte werk in de Alpen
 

dag 2: Bij Bregenz Oostenrijk in, Silvrettahochstraße, Timmelsjoch, Falzaregopaß, PenserJoch en door Sarntal richting Bozen
Onder Bregenz gereden, richting de echte bergen


Eerste doel: de Silvretta Hochstraße



De slagboom gaat open voor deze :  kurven


Tegen de achteras aan zitten en na ieder bocht weer in je achterste geschopt worden door die zespitter gaat niet vervelen


Datzelfde recept was dit stel in hun  Z1 ook bekend, lekker met de deurtjes naar beneden omhoog 


Het was relatief rustig, mooie vergezichten




onderweg kom je twee keer langs een Stausee




 

Na een kort stukje Autobahn komen we aan in het Ötztal, toegang tot de Timmelsjoch



Timmelsjoch is met 2509 meter een van de hoogste Alpenpassen.


Tot begin juni is ie gesloten, vanwege de sneeuw (jaarlijks valt er gemiddeld vier meter sneeuw). Zelfs op 2 juli ligt er nog meer dan een meter






Ons "BMW Z kwartet" werd compleet gemaakt door deze Z8


Aan de Italiaanse kant naar beneden. De weg ligt hier wat meer "tegen de berg geplakt", minder glooiend, meer kurven 


Ook creatief werk met een grote zaag richting Falzaregopaß


Soms moesten de madammen uitgebreide fotoshoots doen, dan moet je als coupe fahrer even geduldig wachten


maar wel met mooie resultaten als gevolg
 

Uiteindelijk komen we aan op de Penserjoch




De afdaling door het Sarntal richting Bozen is heerlijk  


We landen net onder Bozen bij ons hotel, waar het op het terras goed uit te houden is (in de kamer van het hotel minder, met 29 graden...  )


Met vier passen in 1 dag, en 387 km, de heftigste dag in de trip
 

dag 3: Nigerpaß, Passo di Costalunga, Passo Pordoi, Tre Croci langs het Lago di Misurina en door naar Lesachtal

De oudjes die op bedevaart vertrekken met de bus kijken maar meewarig naar die twee lage stofzuigers op de parking. 

Dat zij in de bus zaten betekende wel dat er eindelijk weer plek was in de ontbijtzaal 

Vanuit Bozen begint het vrij gauw lekker serieus met de bochten op de Nigerpaß


Als de passen alleen nog maar Italiaanse namen hebben weet je dat zuidelijk genoeg zit. Ook worden de gebouwen steeds "italiaanser"


De Passo di Costalunga, Passo Pordoi en de Tre Croci zitten eigenlijk zonder onderbreking aan elkaar vast en laat zich rijden als een lange straat met drie pieken


Dolomieten zijn wat puntiger dan de Alpen




We merken dat het zaterdag is, veel meer verkeer, veel bussen, campers en motoren




Übernavigator van onze rit, tevens Kurvenaddict (smile says it all  )
 

Italiaanse specialiteit: "tunnel" gevolgd door haakse bocht, met een topping van vallend gesteente 


De lago di Misurina is een oase van rust na al het bochten-, klim- en afdalingsgeweld. Heerlijke plek voor een lunch.


Daarna zetten we koers terug richting Oostenrijk


We komen uit in het Lesachtal, een onverwachte kers op de taart van dag 3.

De route tot aan Birnbaum heeft nu officieel het stempel "garantiert lächeln von Ohr bis Ohr", zeker bij Frank en Simone

Wederom mooie dag, met heerlijke stukken.
 

dag 4: Großglocknerhochstraße, Gerlospaß, Kühtai

Een relatieve rustdag, althans zo was ie gepland. Ware het niet dat er nogal wat verkeer onderweg was op deze zondag. We vertrekken uit het Lesachtal en rijden richting Heiligenblut, naar de Großglocknerstraße!

28 euro Maut, je moet er wat voor over hebben






We rijden tot aan de "Kaiser Franz-Jozef Höhe" op 2500 meter.

Tip uit de Alpenstrassenführer: rijd tot de bovenste verdieping van de parkeergarage voor het beste uitzicht op (wat er over is van) de gletsjer


Lutserig poseren, altijd leuk


Murmeltiere lopen letterlijk overal langs de railing


Frank en ik hebben staan kijken naar die beesten (toen de madammen fotografeerden natuurlijk) en de theorie ontwikkeld dat er volgens een vast schema Murmeltiere uit een centrale opslag door buizen de helling op worden geschoten. Zo kunnen de toeristen langer blijven hangen en hun kids genoeg tijd hebben om te zeuren voor een Murmeltierknuffel van €20 in de lokale shop. 
Hier zit er eentje klaar in de lanceerbuis, ready for take off


Het begint te regenen, terug naar de auto's op het parkeerdek


ook hier fraaie "blinde tunnels"
 

Aan een kant van de berg regen, andere kant zon




Genoeg bochten zo te zien


Uiteindelijk komen we uit in Zell am See, voor de lunch


Daarna door naar de Gerlospaß


Watervallen doen het niet zo goed op foto's merk ik altijd achteraf


Frank is helemaal niet te spreken over de nieuwe Astra. Bergaf met 35kmh. Dat vraagt om vijf auto's in 1 keer inhalen (frank:  Christel:  )


 

via stukje Autobahn langs Innsbruck komen we in Kühtai, waar Simone en ik 's winters altijd voor wintersport zijn. Het is heerlijk om die bekende weg nu eens eindelijk met je meeste geschikte auto omhoog te blazen, het "thuisvoordeel" wordt goed benut!




Het heet niet voor niets Kühtai:


Uiteindelijk parkeren we de coupe's op 2020m voor de overnachting.


Blik van de andere kant, afgelopen maart:


Qua kilometers minder heftig, maar door al het verkeer toch nog tijdrovend. Mooie dag

dag 5: Fernpaß en door naar Autobahn weer naar huis

Na het ontbijt gaan we voor de laatste keer de coupe's de sporen geven, dit keer richting huis, over de Fernpaß. 

We starten letterlijk in de wolken, die alles boven de 1000m op regen trakteren


Door de wolken naar beneden rijden heeft ook wel wat


Eenmaal onder de wolken schijnt de zon, is het 25 graden


Na bij de lokale M Preis weer onze voorraad Jagatee en Gurktaler te hebben bijgevuld rijden we door richting Fernpaß. Hier zit altijd zoveel verkeer op dat het de minste pas in onze reeks is qua Fahrvergnügen.


We rijden eerst Autoahn 7 (ohne Tempolimit, erg relaxed), daarna 6 richting Heilbronn en dan de 61 door naar Noorden.

Al met al was dit letterlijk "a dream come true". Een droom die je gelukkig gewoon nog een keer kan beleven door weer een Alpentoer te plannen.

Dat we deze vijf dagen samen met Frank en Christel in onze coupe's hebben kunnen rijden maakte het wel heel erg speciaal. Dankjulliewel voor het gezelschap, het relaxte rijden, mijn cursus vlaams (ik heb nu level 1 binnen, studeer nu het materiaal voor level 2) en de eensgezindheid bij het bestellen van de biertjes  en schnitzels met Kaiserschmarrn toe!  



Tien passen en een Apfelstrudel in 3 minuut 15 seconden


@Navi: check het carreauklakse op 0:59